معنی هیچ گاه در لغت نامه دهخدا

هیچ وقت، هرگز:، گر کند هیچ گاه قصد گریز، خیز ناگه به گوشش اندر میز،، خسروی

معنی هیچ گاه - جستجوی لغت در جدول جو

هیچ گاه

فرهنگ فارسی عمید

هیچ گاه

لغت نامه دهخدا

هیچ گاه

فرهنگ فارسی معین

هیچ گونه

کلمۀ نفی، هیچ نوع، هیچ شکل

فرهنگ فارسی عمید

هیچ کاره

بیکاره، کسی که کاری از او برنیاید و به درد کاری نخورد

فرهنگ فارسی عمید

هیچ وجه

(وَجْهْ)

هیچ طور. هیچ گونه

لغت نامه دهخدا

هم گاه

(هََ)

هم عصر. (آنندراج). هم زمان. هم عهد

لغت نامه دهخدا

هفت گاه

(هََ)

هفت فلک. (انجمن آرا) (برهان) :
یکدلۀ شش جهت و هفتگاه
نقطۀ نه دایره بهرامشاه.
نظامی.
، هفت کشور. (برهان). مثال معنی اول برای این معنی هم مناسب مینماید

لغت نامه دهخدا

یک گاه

(یَ / یِ)

خانه اول نرد که برای برداشتن یک مهره از آن یک خال باید. (یادداشت مؤلف) : امیر دو مهره در ششگاه داشت احمد بدیهی دو مهره در یک گاه. (چهارمقالۀ عروضی)

لغت نامه دهخدا

هرچگاه

(هََ چِ)

هرگاه. هر وقت که: هرچگاه آن نظر حضرت ایشان زیاده نشدی به درجۀ عدم رسیدندی. (انیس الطالبین). من هرچگاه قصد میکردم که یکی از ایشان را بگیرم دیگری می آمد که مرا بگیر. (انیس الطالبین). هرچگاه ترا در سفر مهمی پیش آید توجه به ما نمای. (انیس الطالبین)

لغت نامه دهخدا

هیچ کاره

(رَ / رِ)

ردی. پست. که به هیچ کار نیاید: عسیقه، شراب هیچ کارۀ بسیارآب. مصران الفار، نوعی از خرمای هیچ کاره. (منتهی الارب) ، کسی که کاری و شغلی ندارد. آنکه برای کاری شایسته نیست، کنایه از مردم ضعیف و بی اعتبار و فرومایه. (آنندراج) :
ما را ز منع عقل مترسان و می بیار
کان شحنه در ولایت ما هیچ کاره نیست.
حافظ.
در فکر آن دهانم و در یاد آن کمر
چون من به روزگار کسی هیچ کاره نیست.
فطرت (از آنندراج).
- امثال:
همه کاره هیچ کاره، کسی که صلاحیت هیچ کار ندارد و خود را داخل هر کار میکند

لغت نامه دهخدا

هیچ گونه

(نَ / نِ)

هیچ قسم:
مگردان دل از مهر افراسیاب
مکن هیچ گونه به رفتن شتاب.
فردوسی.
ز فرمان او هیچ گونه مگرد
تو پیرایه دان بند بر پای مرد.
فردوسی

لغت نامه دهخدا